Introducción a Aristótetes. Os peripatéticos.
Aristóteles naceu no ano 384 a.C. en Extaxira (Macedonia) e morreu no ano 322 a.C., foi un dos maiores pensadores de todos os tempos. Prestou inigualábeis contribucións para o pensamento humano, destacando en multitude de áreas de coñecemento. É considerado por moitos o filósofo que máis influíu no pensamento occidental.
Aristóteles foi o máis brilante discípulo de Platón. O seu mestre o tiña en gran estima, e chegou a ser o principal protagonista de algún dos seus diálogos, substituindo a Sócrates.
Cando falan de Aristóteles os autores posteriores as veces o chaman "O estaxirita". Nas obras de Santo Tomás aparece co nome de "O filósofo", debido a que naquela época foi o filósofo con máis influenza. O seu mestre, Platón, o chamaba as veces "A Intelixencia".
A súa teoría e os seus discípulos se lles soe chamar "peripateticos". Etimolóxicamente esto quere dicir "pasear o redor dun patio". Este nome lles foi posto porque acostumaban a practicar a filosofía paseando.
O seu pai foi o médico persoal do abó de Alexandre Magno, é dicir, de Filipo de Macedonia. Tiña un posto alto. Así que enviou ao seu fillo a estudar a Academia de Platón moitísimos anos.
Platón xa o recoñecía como o seu discípulo máis aventaxado.
Por motivos políticos tivo que fuxir e volver a Atenas dúas veces.
Cando Alexandre Magno cumpliu 13 anos, o seu pai Filipo chamou a Aristóteles a Macedonia para que se encargase da educación do seu fillo. E así o fixo. Durante 4 ou 5 anos educou a Alexandre e aos seus amigos. Ata que morreu Filipo e Alexandre se fixo co poder. Logo, Alexandre se foi a conquistar o mundo e Aristóteles regresou a Atenas.
Alexandre e Aristóteles tiñan unha boa relación. O conquistador lle mandaba mostras das cousas que veía, porque o filósofo era un gran biólogo.
Ali fundou a súa propia escola, O Liceo (que significa instituto en francés). A razón de que fundara a súa escola foi porque estaba Academia aberta. Platón diseñara unhas leis para que a súa morte, o seu alumno máis avantaxado dirixise a Academia. Pero a súa familia, en lugar disto puxeron a un sobriño a dirixila. Así, Aristóteles montou a súa propia escola para poder ensinar.
Mentres vivu Alexandre, Aristóteles viviu coma un rei, pero á morte de Alexandre, o seu Imperio o repartiron os seus xenerais.
Moitas cidades, baixo o dominio de Macedonia, incluida Atenas, intentaron independizarse, e perseguiron aos macedonios. Sentíndose ameazado, deixou Atenas dicindo que non ía permitir que a cidade cometese un segundo crime contra a filosofía (facendo alusión ao xuízo de Sócrates). Deixou a súa escola aos coidados do seu principal discípulo, Teofrasto. Aristóteles tivo marchou de Atenas, morrendo un ano despois.
Aristóteles foi o máis brilante discípulo de Platón. O seu mestre o tiña en gran estima, e chegou a ser o principal protagonista de algún dos seus diálogos, substituindo a Sócrates.
Cando falan de Aristóteles os autores posteriores as veces o chaman "O estaxirita". Nas obras de Santo Tomás aparece co nome de "O filósofo", debido a que naquela época foi o filósofo con máis influenza. O seu mestre, Platón, o chamaba as veces "A Intelixencia".
A súa teoría e os seus discípulos se lles soe chamar "peripateticos". Etimolóxicamente esto quere dicir "pasear o redor dun patio". Este nome lles foi posto porque acostumaban a practicar a filosofía paseando.
O seu pai foi o médico persoal do abó de Alexandre Magno, é dicir, de Filipo de Macedonia. Tiña un posto alto. Así que enviou ao seu fillo a estudar a Academia de Platón moitísimos anos.
Platón xa o recoñecía como o seu discípulo máis aventaxado.
Por motivos políticos tivo que fuxir e volver a Atenas dúas veces.
Cando Alexandre Magno cumpliu 13 anos, o seu pai Filipo chamou a Aristóteles a Macedonia para que se encargase da educación do seu fillo. E así o fixo. Durante 4 ou 5 anos educou a Alexandre e aos seus amigos. Ata que morreu Filipo e Alexandre se fixo co poder. Logo, Alexandre se foi a conquistar o mundo e Aristóteles regresou a Atenas.
Alexandre e Aristóteles tiñan unha boa relación. O conquistador lle mandaba mostras das cousas que veía, porque o filósofo era un gran biólogo.
Ali fundou a súa propia escola, O Liceo (que significa instituto en francés). A razón de que fundara a súa escola foi porque estaba Academia aberta. Platón diseñara unhas leis para que a súa morte, o seu alumno máis avantaxado dirixise a Academia. Pero a súa familia, en lugar disto puxeron a un sobriño a dirixila. Así, Aristóteles montou a súa propia escola para poder ensinar.
Mentres vivu Alexandre, Aristóteles viviu coma un rei, pero á morte de Alexandre, o seu Imperio o repartiron os seus xenerais.
Moitas cidades, baixo o dominio de Macedonia, incluida Atenas, intentaron independizarse, e perseguiron aos macedonios. Sentíndose ameazado, deixou Atenas dicindo que non ía permitir que a cidade cometese un segundo crime contra a filosofía (facendo alusión ao xuízo de Sócrates). Deixou a súa escola aos coidados do seu principal discípulo, Teofrasto. Aristóteles tivo marchou de Atenas, morrendo un ano despois.
Comentarios
Publicar un comentario