Ser humano como animal político

          Platón definia ao ser humán como un bípedo implume. É dicir, camiña a duas patas e non ten plumas. Pero entón, o filósofo Dióxenes o cínico trouxolle un polo desplumado, e presentoullo a Platón.
          Díxolle "aqui tes o teu ser humán".
          Co cal a Platón so lle quedou responder "e ademais ten que ter uñas planas".

Fíxose evidente que non era tan sinxelo definir ao ser humán. Porque....¿Qué é aquelo que nos caracteriza como humáns? ¿Qué é aquelo que nos fai humás e nos diferencia do resto dos seres vivos?

Dende logo non é so que andemos a duas patas e non teñamos plumas.

Aristóteles, discípulo de Platón tomouse en serio definir a esencia do ser humán. E tendo en conta que en Grecia se lle daba máxima importancia a vida pública (e dicir, a vida política), Aristóteles definiu ao ser humán como aquele animal que é político. En grego dise zoon politikon, animal político.

Para Aristóteles a política é aquelo máis característicamente humán, é aquelo que nos define como humáns. Nos non só creamos sociedades para vivir, senón que ademáis creamos normas para estructurar a sociedade, incluso pudendo organizar sociedades de milleiros de individuos. 

A política entón sería aquel saber, aquela disciplina que trata do goberno e da organización da sociedade.

Nas sociedades hai diferentes tipos de normas para organizarnos, e non todas son da mesma clase. Poderíamos clasificarlas da seguinte maneira

(diseño)